Burundi: beperkte wind door boeren die nationale reserves verbrandt

Elk jaar, van eind juni tot begin september, vinden er bosbranden plaats Boeroendi. Boeren en fokkers die traditionele landbouwmethoden gebruiken, zijn verantwoordelijk voor dergelijke bosbranden in de nationale reservaten van Burundi. Op zoek naar verse weilanden wordt er een vuur aangestoken dat zo’n zestien weken duurt, zeggen milieuactivisten.

“Ongeveer 1,000 hectare land wordt in het hele land tot as verbrand als gevolg van bosbranden in de buurt van reservaten en bossen. Meer dan 200 hectare ging in rook op bij Rukambasi in de gemeente Nyanza-lac”, zegt Léonidas Nzigiyimpa, milieuactivist bij Conservation et Communauté de Changement-3C. Nzigiyimpa is ook een vertegenwoordiger en voormalig directeur van de Burundese Milieubeschermingsautoriteit (OBPE).

Het methodologisch afbranden van gebieden is een traditionele methode die door lokale fokkers en boeren wordt gebruikt om een ​​vers grasweide te creëren. Het stelt boeren ook in staat bestaande vegetatie en onkruid te verwijderen voor herbeplanting.

Ondanks nuttige landbouwdoeleinden hebben deze branden destructieve gevolgen voor het ecosysteem. Burundi heeft bosbranden binnen grenzen van beschermde gebieden verboden.

Nzigiyimpa uitte zijn bezorgdheid en noemde het een zorgwekkend fenomeen. Hij legde uit dat de verwoesting die door deze bosbranden werd veroorzaakt extreem groot en schadelijk was, vooral omdat het om langzaam brandende en niet voortijdige branden ging.

In juli 2023 ontstond bijvoorbeeld een bosbrand op de Gatsiro-heuvel in de gemeente Vyanda, gelegen in de zuidwestelijke regio van Burundi, bekend als de provincie Rumong. Volgens rapporten van lokale functionarissen raakte het reservaat in vlammen gehuld doordat de wind het vuur naar een gebied met brandend gras voerde. Bayaga Larisson, het hoofd van de plaats Gatsiro, zei dat een lokale boer was gearresteerd omdat hij naar verluidt de brand had aangestoken.

“De aanklager zal de zaak uitvoeren en licht werpen op de vraag of de boer er vrijwillig mee is begonnen of niet”, aldus Larisson.

Volgens Jean Berchmans Hatungimana, algemeen directeur van OBPE (Organisatie voor de Bescherming van het Milieu), varieert de omvang van de bosbranden afhankelijk van de regio. Hij merkte op dat in 2017 en 2018 het totale door bosbranden getroffen gebied in het hele land varieerde van 700 tot 900 hectare. Bovendien werd volgens zijn verklaring in 2019 landelijk ongeveer 800 hectare verwoest.

Lokale nieuwsmedia in Burundi meldden minstens dertien gevallen van illegale bosbranden. Deze incidenten vonden plaats tussen 13 en 2010. Ze resulteerden in de vernietiging van ongeveer 2020 hectare land. De meeste getroffen gebieden bevonden zich in de noordelijke, westelijke en zuidwestelijke regio's van Burundi.

Pogingen om bosbranden in Burundi te stoppen

De Bosbouwwet van Burundi, die oorspronkelijk in 1984 van kracht werd en later in 2016 werd herzien, dient als bescherming tegen bosschade veroorzaakt door bosbranden. Onder de vorige wetgeving riskeerden personen die betrapt werden op het verbranden van een bos van één hectare een boete van BIF 10,000 (gelijk aan 3.50 dollar). De bijgewerkte wet legt echter zwaardere straffen op, waaronder boetes tot 2 miljoen BIF en de mogelijkheid van gevangenisstraffen tot vijf jaar voor dergelijke overtredingen.

Helaas blijft de implementatie van deze regelgeving voor uitdagingen zorgen. Nzigiyimpa is getuige geweest van gevallen waarin personen die werden vastgehouden wegens het in brand steken van een natuurreservaat onmiddellijk werden vrijgelaten.

Ondanks pogingen om dergelijke bosbranden te stoppen, ontbreekt het de autoriteiten aan middelen om dit volledig te doen.

Agenten die verantwoordelijk zijn voor beschermde gebieden beschikken niet over de nodige middelen om de brandlocatie te bereiken en de gegevens nauwkeurig te documenteren. Bovendien beschikt slechts een beperkt aantal bosbouwambtenaren over GPS-apparatuur (Global Positioning System), ondanks de noodzaak dat iedereen er toegang toe heeft.

Nzigiyimpa is van mening dat de overheid, in plaats van alleen maar strikte wetten op te leggen, moet werken aan het verbeteren van de lokale levensstandaard en het ontwikkelen van landbouwtechnologieën. Volgens hem is het verbeteren van de levensomstandigheden van de lokale bevolking van groot belang bij natuurbehoudsactiviteiten. Omdat een van de belangrijkste oorzaken van de vernietiging van natuurlijke hulpbronnen armoede is.

Deskundigen, belangenbehartigers en wetenschappers delen een gemeenschappelijke zorg over de onvoldoende toewijzing van middelen om verschillende reserves veilig te stellen.