Vertel ik dit verhaal dan aan degenen die al 50,000 jaar in de outback wonen?
Adventure Tour Kings heeft speciale toestemming om een safarikamp te organiseren bij Hawk Dreaming, onderdeel van Kakadu's Werelderfgoedlijst. Een paar minuten van onze comfortabele hutten, langs takken beladen met witgepluimde valkparkieten, langs 2 meter hoge termietenheuvels en de vreemde wallaby die ons pad kruist, staan we in het 'huis' van Big Bill.
Zijn "keuken" bestaat uit verschillende inkepingen in de rots, waar zijn familie al honderden jaren zaden en bessen vermalen. Zijn hol onder een overhangende klif is waar de voorouders van zijn stam zijn afgebeeld in bloedrood oker, zijn voortuin een billabong waar een paar zoutwaterkrokodillen zonnen te midden van enkele van de 400 soorten vogels van het Northern Territory.
Er lijkt maar heel weinig om het leven in stand te houden, maar Bills clan kon voedsel vinden, onderdak vinden, zichzelf beschermen tegen de elementen - zelfs de juiste delen van de insectenheuvels vinden om alles te genezen, van kiespijn tot indigestie. Waar Bill's grote handafdruk op de rots is gemaakt, zijn verschillende van zijn clans nog vaag zichtbaar, terwijl nieuwe handpalmen ter grootte van een kind de komst van zijn kleinkinderen markeren.
Later, terwijl onze onverschrokken AAT Kings-gids Kerry ons begeleidt naar het adembenemende uitkijkpunt bij Ubirr boven de Nadab-uiterwaarden, zien we een breed scala aan wezens uitgehouwen in de rotsen, van de ondeugende mimi-geesten tot transparante vissen en zoogdieren, bedoeld om komende generaties te laten zien wat delen zijn eetbaar.
Deze dienden ook als waarschuwingen voor passerende clans over wat kon worden gejaagd en wat heilig was voor de lokale bevolking. Nauwkeurige datering is bijna onmogelijk, behalve voor onheilspellende ruwe tekeningen van schepen met mast en een man met een pijp.
Sommige van deze lokale schatten zijn dichtbij genoeg om aan te raken, maar net zoals je Mona Lisa niet zou aanraken, moet je alleen bewonderen. Niet alle kunst in de 20,000 vierkante kilometer van Kakadu is toegankelijk voor buitenstaanders of mag gefotografeerd worden. En sommige heilige gebieden blijven alleen toegankelijk voor mannelijke oudsten voor inwijdingsrituelen of "sorry time" (begrafenissen).
Het Northern Territory strekt zich uit van Darwin in het westen tot Kakadu en Arnhem Land, in het zuiden tot Tennant Creek, Alice Springs, de Tanami en Simpson Desert en de MacDonnell Ranges, in totaal twee keer zo groot als Californië en een zesde van de landmassa van Australië. Toch wonen hier slechts 200,000, samen met veel toeristen tijdens Yegge, Wurrgeng en Gurrung - de droogste en meest ideale van de zes Aboriginal-seizoenen - van mei tot september voordat de moessons de meeste locaties afsnijden.
Darwin is het perfecte startpunt, een multiculturele doorgang naar Zuid-Azië met een bloeiend clubdistrict en een scala aan accommodaties, van hostels voor backpackers tot de met Green Star bekroonde architectuur van de Moonshadow Villas met regenwoudthema. De gouden zonsondergangen van de stad worden het best ervaren met een glas Aussie Shiraz op de patio van het SkyCity Hotel.
Darwin is het eindpunt van de Stuart Highway, bijna 3,000 km zuidwaarts naar Adelaide via Alice Springs en tot 2007 zonder snelheidsbeperkingen. Maar je hoeft niet ver buiten Darwin te gaan om de Outback-ervaring op te doen. The Bark Hut Inn is een voormalig buffelschietkamp dat is omgebouwd tot een roadhouse-pub op de weg naar Kakadu, een ruige omgeving waar je bijna verwacht dat Crocodile Dundee en zijn gezellige ruige vrienden elk moment door de deuren kunnen stormen.
Maak kennis met de natuur en ongelooflijke biodiversiteit van Kakadu via Yellow Water Cruises, een netwerk van billabongs en ongerepte wetlands waar krokodillen in overvloed zijn en de lokale barramundi in vissersnetten lijkt te springen. IJsvogels, honingeters en jabirus banen zich een weg langs onze rondvaartboot terwijl in de verte wilde paarden (brumbies) en buffels grazen.
Een sensationeel verhaal over een krokodil die een naaktstrand bedreigt, wordt gelachen op de dag dat we aankomen en het is waar dat voor iedereen die je ziet, er waarschijnlijk 20 zijn die je niet ziet. Maar in het hele NT zijn hun leefgebieden duidelijk gemarkeerd, zitten ze vast in gebieden dicht bij menselijk contact en worden ze veilig vrijgelaten.
De reptielen kunnen de Kakadu-helling zeker niet beklimmen, ideaal voor wandelaars met gemakkelijke paden die oplopen tot miljoenen dollars. Nourlangie Rock is verbonden door een rondwandeling van 1.5 km bezaaid met kunstsites, begeleid door parkwachters.
Een langere en meer lonende dag is Jim Jim Falls, eerst met een vierwielaandrijving naar een wandeling van 2 km door moessonbossen en over gladde rotsblokken, eindigend met geweldige fotomomenten bij een klein strand en een diep dompelbad, omringd door 150 meter hoge kliffen en waterval.
Inmiddels hadden we een enorme trek gekregen in het bereiden van barramundi in het comfort van het Hawk Dreaming-kamp, terwijl Big Bills kleindochter Natasha ons meer vertelde over de eerste mensen - of Nayuhyunggi - die tijdens de droomtijd door het landschap reisden en het creëren van de zandsteenformaties, dieren en planten.
Een andere soort wilde dieren begroetten ons in Alice Springs, de poort naar het Rode Centrum. We rijden rond op Jungala Kriss' inheemse beschilderde mountainbikes en we zijn onder de indruk van de grote groeven in de rotsen waarvan Kriss verzekert dat ze werden rondgeslingerd door gigantische vechtende beesten. Het eerste steunpunt van blanke Aussies, het telegraafstation van de jaren 1860, staat nog steeds, jarenlang de zwakke schakel voor mijnwerkers, veehouders, cowboys, kameelherders en andere pioniers.
De eigenzinnige Ghan-spoorlijn stopt hier ook, een terugkeer naar de Afghaanse kameeltreinen die in de 19e eeuw voor het eerst overstaken van Adelaide naar de Outback. De Ghan strekt zich nu uit tot Darwin, een tweedaagse reis die bijna een nationale roeping is voor Aussies. In 'The Alice' kun je ook de geschiedenis van de dappere Royal Doctors Flying Service herbeleven.
De Aboriginal cultuur is hier ook levendig. In Todd Mall in het stadscentrum toont Tim Jennings van de Mbantua Gallery de vruchten van zijn unieke relatie met 250 Utopia-kunstenaars in de outback, uitbarstingen van kleur op de begane grond en een cultureel museum boven.
Deze kunstenaars behoren tot de laatste generatie ter wereld die uitsluitend uit overlevering schildert. Jennings zorgt voor kunstbenodigdheden en de Utopiërs vertellen het verhaal van hun voorouders met zaden, bessen, planten, vogels, dieren en dansen als inspiratie.
Voor degenen die geboeid zijn door de geluiden van de didgeridoo, niet ver van Mbantua is een multimedia-ervaring waar je naar een didge kunt luisteren of er zelf op kunt blazen, perfect na een diner met Australisch bushfood (kangoeroe heeft een mooie rosbiefkwaliteit to it) in een prachtige setting bij de Red Ochre Grill.
Bezoekende chef-kok Athol Wark komt langs om zijn Aussie wild food-menu bij te werken, dat bestaat uit gerookte kangoeroe-lende en pavlova van emoe-ei met wilde bessen en met wattleseed verdikte room. We sluiten de avond af met een pint in Bojangles Saloon met zijn eerbetoon aan de Australische outlaw Ned Kelly, vintage geweren en Jangles, de levende twee meter lange python.
Geen bezoek zo dicht bij het Rode Centrum is compleet zonder de geologische tijdcapsules van Kings Canyon, Ayers Rock en de Olga-bergen. Volg vanuit Alice Springs de route die John McDoull Stuart nam als de eerste blanke ontdekkingsreiziger in 1862, rijd over de spectaculaire Red Centre Way of, zoals we wilden, een spannende helikoptershuttle van een half uur boven het met roest bedekte landschap, diepe kloven, verafgelegen inheemse nederzettingen en rondtrekkende kamelen.
Myles van Australian Pacific Touring begroet ons op het helikopterplatform van King's Canyon Wilderness Resort, luxe tenthutten naast een werkend vee-/kameelstation. Een diner bij maanlicht wordt geserveerd met kleurrijke verhalen van eigenaar Ian Conway, die zich inzet om ervoor te zorgen dat jonge Aboriginals een goede opleiding krijgen door middel van beurzen.
Myles neemt ons mee op onze grootste uitdaging tot nu toe - 5.5 km recht omhoog en rond de steile rode rotswand van de kloof, waar we angstig in de bijna 300 meter lange afgrond van de niet-omheinde buitenste richels van de kloof turen.
De dageraad is nog niet aangebroken als we naar Ayers Rock - of Uluru - vertrekken, maar een klein leger enthousiastelingen heeft zich in camerabereik verzameld voor de eerste snippers daglicht om de zandsteen in een vurige gloed te veranderen. Het is een goede paar uur om de hele basis te lopen en de verbazingwekkende kenmerken te zien die erosie heeft gevormd.
'S Nachts brengt het Ayers Rock Resort bezoekers naar het Sounds of Silence Dinner, met een didge-serenade terwijl de laatste zonnestralen de 348 meter hoge monoliet baden en plaats maken voor sterrenkijken met een inwonende astronoom. Een moderne luchthaven is handig voor vertrek naar Sydney of de reis naar huis, maar we zullen het Northern Territory altijd in onze dromen houden.
