Shabbat Shalom en Happy Shavuot uit Mexicali

Het is vandaag 98 graden koel. Voor dit deel van de woestijn is dit cool en het herinnert ons aan Sjavoeot aan de ellende van onze veertig jaar in Sinaï.

Ik ben hier in Mexicali en werk met een lokale joodse gemeenschap. Omdat ik aan de grens ben, heb ik unieke ramen in een Joodse gemeenschap die zich uitstrekt over de grens. De synagoge staat in El Centro, Californië en ongeveer de helft van de gemeente is afkomstig van mensen die aan de Amerikaanse kant van de grens wonen; de andere helft zijn inwoners van Mexico die in Mexicali wonen. Dit unieke arrangement werkt grotendeels. Gisteravond hielden we de dienst in het Hebreeuws en Engels, en toen hield ik de preek in het Spaans met korte vertalingen voor niet-Spaanstaligen, een hele kleine minderheid. Vandaag, zaterdagochtend, doen we diensten aan de Mexicaanse kant van de grens, en op zondag keren we terug naar de kant van de VS voor Sjavoeot en een lezing van het boek Ruth.

Onnodig te zeggen dat deze unieke regeling zijn uitdagingen kent, waarvan de meeste zijn overwonnen, maar met altijd nieuwe. Zo zijn veel van de Amerikanen Asjkenazische joden uit de oostelijke staten, er zijn ook een paar lokale Californiërs. De Mexicanen, aan de andere kant, zijn meestal Sefardisch of een of andere vorm van Joden naar keuze. Dan zijn er degenen die we zouden kunnen noemen "denken aan -zijn-joodse joden". Geweldig, het hele ding blijft bij elkaar.

Aan de grens kun je de politieke situatie niet vermijden, en sommigen in de plaatselijke Joodse gemeenschap zijn grenswachters. De held die de terrorist in de synagoge in San Diego neerschoot, was bijvoorbeeld een Joodse grenswachtagent van hier die toevallig bij diensten in San Diego was. Hoe men ook probeert apolitiek te zijn, het is onmogelijk. De situatie hier raakt iedereen.

Aangezien deze brief over de lokale Joodse gemeenschap gaat, zal ik even aan de grenscrisis besteden en dan verder gaan. Samenvatten:

1. Er is een echte grenscrisis. Iedereen die het ontkent, is een dwaas of een leugenaar.

2. Veel van degenen in de caravans, maar niet alle, maar velen, zoeken geen asiel, maar zijn gewelddadige criminelen vermengd met een steeds toenemend aantal politieke agenten. Kinderen worden verhuurd en vrouwen worden dagelijks verkracht. Dat feit is niet leuk, maar het is een feit

3. De Mexicaanse gemeenschappen zijn erg bang voor deze demografische verandering. Ze vragen zich af of Amerikanen naïef, dom zijn of gewoon slecht geïnformeerd door hun media.

4. De meeste Amerikaanse media liegen gewoon. In sommige opzichten lijkt het een beetje op de leugens die de New York Times tijdens de Holocaust vertelde. De Amerikaanse media steken zelden de grens over, behalve om valse verhalen te creëren.

5. De agenten van de grenspolitie zijn overweldigd, boos en depressief.

6. Het is niet duidelijk hoe de crisis zal eindigen, maar DRW's (Distant Rich Whites) die hier nog nooit zijn geweest of die achter gated communities leven, zullen uiteindelijk degenen die aan beide zijden van de grens wonen, verlaten om het probleem aan te pakken en vervolgens ten onrechte verklaren de situatie is opgelost.

Nu terug naar de plaatselijke Joodse gemeenschap. Ik ben altijd verbaasd over hoe goed dingen functioneren ondanks alle politieke, economische, taalkundige en culturele hindernissen. In werkelijkheid is dit de derde wedergeboorte van de gemeenschap. Het stierf rond 1970 en de synagoge werd verlaten. In ongeveer 1973, als gevolg van een gevecht in de Joodse gemeenschap in Yuma om een ​​rabbijn, werd er, nadat het herboren was, een poging gedaan om het gebouw te “doen herleven”. Sommige items zijn opgeslagen, gevonden of gerepareerd. Toen in deze eeuw een toestroom van Mexicali joden of bekeerlingen tot het judaïsme gaf het gebouw en de gemeenschap nieuw leven. Nu zijn er veel kinderen, jonge gezinnen en een nieuw gevoel van drietalige trots. Dit jaar is de synagoge opnieuw geverfd en zijn oude muren hersteld. Aan de andere kant brak iemand de synagoge binnen en stal het zilver. Ondanks de tegenslag en een nieuw alarmsysteem is er een gemeenschapsgevoel en een can-do-houding.

Dus terwijl we G-D's geven van De Tien Geboden hier langs de grens tussen de VS en Mexico vieren, betekent Sjavoeot meer dan herinneren, maar symboliseert het ook "her-inneren" als handen samen de grens overgaan om het leven te vieren.