Europese groepen zetten zich in om ethisch reizen te promoten

Het label "eerlijke handel" verschijnt tegenwoordig op veel goederen - van koffie en chocolade tot appels en kleding. Maar zou een label "eerlijke handel" mensen beïnvloeden die op vakantie gaan?

Het label "eerlijke handel" verschijnt tegenwoordig op veel goederen - van koffie en chocolade tot appels en kleding. Maar zou een label "eerlijke handel" mensen beïnvloeden die op vakantie gaan?

Het keurmerk "eerlijke handel" haalt het giswerk weg bij het vinden van boodschappen en kleding die aan hoge ethische normen voldoen. Ondanks de populariteit van het label, moet het concept nog aanslaan in de toeristenindustrie, omdat vakantiegangers het moeilijk vinden om te zeggen welke reisorganisaties en hotels zich aan de principes van eerlijke handel houden.

Toch zeggen sommigen dat de tijd rijp is voor een bredere analyse van eerlijke handel in de toeristenindustrie. Reizigers die zich zorgen maken over de ecologische en sociologische impact van hun bestedingspatroon hebben een trend naar verantwoord toerisme aangewakkerd.

"Mensen willen geen schuldig geweten hebben als ze reizen", zegt Rainer Hartmann, een professor aan het Bremen College. Hij zegt dat er vraag is naar fairtrade reizen, een trend die Heinz Fuchs van Tourism Watch, onderdeel van de in Bonn gevestigde Church Development Service, ook heeft opgemerkt.

"Transfair-producten zijn in 30 met 2007 procent gestegen", zegt Fuchs. "Dit idee is vrij wijdverspreid in andere landen, maar het slaat hier gewoon aan."

Werkgroep stelt criteria vast

Sterker nog, “fair trade” -labels zijn niet geheel nieuw in de reisbranche. De toeristenorganisaties in Zuid-Afrika gebruiken ze al en sommige Europese organisaties overwegen soortgelijke ideeën.

Een internationale werkgroep heeft geprobeerd om hier criteria voor een zegel vast te leggen die kijken naar factoren als een eerlijke beloning voor werknemers.

"Er moeten vaste werktijden zijn", zei Fuchs. "Werknemers moeten een ziektekosten- en ongevallenverzekering hebben, evenals een werkloosheidsverzekering."

Er is ook brede overeenstemming dat touroperators en bedrijven het zegel niet mogen krijgen. Het zou in plaats daarvan moeten worden toegekend aan producten zoals individuele rondleidingen.

De groep heeft ook afgesproken dat het label zich niet moet richten op nichemarkten voor wereldverbeteraars.

"Het moet zich in plaats daarvan richten op het reguliere toerisme", zegt Fuchs.

Certificering zou bewustzijn, transparantie verhogen

Hartmann zei dat hij de waarde van dergelijke voorstellen inziet. "Het bewustzijn op dit gebied is gegroeid, net als de evolutie van biologische voedingsproducten, die nu in elke discountwinkel te koop zijn."

En net als bij biologische appels zou een keurmerk voor fairtradereizen nuttig zijn, voegt hij eraan toe. Het zou niet alleen de bonus hebben dat het een reeks standaardcriteria biedt, het zou ook de transparantie vergroten. "Het zou het gemakkelijker maken om over te brengen dat 'deze reis oké is'," zei hij.

Toch is niet iedereen ervan overtuigd dat een zeehond het beste idee is.

“Certificering is niet goedkoop. Het kost enkele duizenden euro's ”, zegt Rolf Pfeifer, Chief Executive Officer van Forum Anders Reisen, een groep reisorganisaties die zich toelegt op milieuvriendelijk toerisme.

“Veel hotels kunnen het zich niet veroorloven. Evenmin zullen veel kleine operators. "

Het bedrijf van Pfeifer heeft onlangs een rapport afgerond over maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) in het toerisme. Het rapport is bedoeld als basis voor duurzaamheidsrapportages voor andere organisatoren om te laten zien hoe zij hieraan voldoen.

Een recente beslissing van het forum vereist dat alle leden tegen het einde van 2010 een CSR-certificering behalen. De certificering zou veel van dezelfde waarden dekken die door elk fairtrade-zegel worden gedekt.

dw-world.de

<

Over de auteur

Linda Hohnholz

Hoofdredacteur voor eTurboNews gevestigd in het eTN-hoofdkwartier.

Delen naar...