Een toeristisch getto

Een tropisch paradijs van met bomen omzoomde gouden stranden, restaurants aan zee, weelderig groen en rust. Dit is het vrolijke, lachende gezicht van Goa, het beeld dat mensen van over de hele wereld aantrekt om te bezoeken, en het beeld dat de autoriteiten graag laten zien. Maar er zijn ook twee andere gezichten. Er is de sterk gecommercialiseerde Goa, die strompelt met zijn krakende infrastructuur; en dan is er de Goa van aanranding, moord en corruptie, het gezicht dat recentelijk aan de internationale gemeenschap te zien is geweest.

Ik heb de neiging om in Anjuna te blijven wanneer ik Goa bezoek. Wat me aantrekt zijn de serene achterafstraatjes en het strand, waar de buigende kokospalmen als reuzen langs de kustlijn torenen, ritselend in de zeebries. 'S Avonds drijven de laaghangende wattenwolken griezelig boven de lichtvlekjes van de vissersboten die aan de horizon glinsteren en alles lijkt goed met de wereld.

Dit is de typische Goan-scène die wordt geportretteerd in reisdocumentaires, vakantiebrochures en reisgidsen. Terwijl het meeste toerisme naar Goa Indiase burgers omvat (2.4 miljoen per jaar), komt een aanzienlijk aantal bezoekers uit het buitenland (380,000).

Buitenlandse bezoekers bestaan ​​uit oudere pakkettoeristen die een of twee weken durende deals hebben, en backpackers, die meestal jonger zijn en maanden achtereen kunnen verblijven in plaatsen als Anjuna en Palolem.

In de afgelopen jaren zijn de Russen zich gaan mengen met Britten, Europeanen, Australiërs en Noord-Amerikanen. Natuurlijk is er ook de grote Israëlische gemeenschap van backpackers, die tegenwoordig meestal samenkomt in Arambol in het noorden van Goa. Er is ook een expat-element dat ofwel in Goa woont of daar op zijn minst veel tijd doorbrengt.

Calangute is het centrum van Goa's internationale pakkettoeristenhandel. Gezien zijn positie zou het de parel in de kroon van het Goan-toerisme moeten zijn. Vlekkeloze, met bomen omzoomde boulevards met ruime trottoirs? Helemaal niet. Calangute, ooit uitgestrekt en rommelig, fuseert nu met Baga en raakt overontwikkeld en lijkt geen coherente planningsstrategie te hebben. Als er al een strategie is, dan lijkt die niet veel impact te hebben, althans wat de esthetiek betreft.

De plaats is commercie overspoeld met meer commercie, waarbij elke snuisterij en juwelier, elk restaurant en elk winkel- of hotelcomplex me altijd doet verlangen om te ontsnappen. Al deze ontwikkelingen hebben natuurlijk een enorme ecologische impact, niet in de laatste plaats op de waterschaarste, waarvan de lokale bevolking de dupe is.
De hippies arriveerden begin jaren 70 op het strand van Calangute, tot ongenoegen en zelfs morele verontwaardiging van sommige lokale mensen. In die tijd bestond er weinig buiten vissersfamilies en dorpen. Het was echt het idyllische strandparadijs.

Toen, in de jaren 80, kwamen goedkope vluchten uit het VK om de Britse pakkettoerist te verleiden die op zoek was naar zon, strand en lage kosten. De prijzen in de verschillende betonnen hoogbouw toeristische 'costa del hell holes' in Spanje stegen en in de afgelopen tien jaar is Goa voor veel Britten het nieuwe Spanje geworden.

Zoveel Britten reizen nu de halve wereld af om in Calangute aan te komen, waar ze fish and chips verwachten (en krijgen), Engelse bars, en nu een volledig opgeblazen Ierse pub, met gelakte vloer en koperen handpompen, die vanuit een willekeurig aantal Britse winkelstraten. Het is geen imitatie - het is de real deal.
Helaas kan hetzelfde niet gezegd worden van Calangute zelf, want er is niet veel Goan aan. Calangute is het overvolle toeristengetto bij uitstek.

Natuurlijk is er zeker veel meer in Goa dan in Calangute. Het meer chique Candolim is een gemakkelijkere plaats om te onderhandelen en Goa heeft een aantal rustige stranden, geweldige historische locaties in het oude Goa en prachtige landschappen, variërend van weelderige rijstvelden en kokospalmplantages tot de regenwouden die leiden naar Castle Rock in de West-Ghats.

De backpackers weten meer waar ze heen moeten in Goa om er even helemaal tussenuit te zijn. Benaulim, Anjuna, Arambol en Palolem trekken al jaren zelfstandige reizigers aan. Door de toenemende bekendheid die deze plaatsen door de reisgidsen bieden, zijn ze echter ook behoorlijk gecommercialiseerd geworden. Velen verlaten Goa nu om op rustigere locaties daarbuiten te verblijven, zoals Gokarna in Karnataka.

Sommige buitenlandse bezoekers die naar Goa komen, zijn misschien teleurgesteld over de commercie, slechte planning, stroomstoringen, slechte wegen en het algemene gebrek aan een internationale standaard toeristische infrastructuur, en de recente zorgen over persoonlijke veiligheid zullen inderdaad heel weinig doen voor het imago van Goa.

Fiona McKeown, de moeder van Scarlett Keeling, en haar advocaat, Vikram Varma, hebben de aandacht gevestigd op de vele moorden en seksuele aanvallen, die zogenaamd in de doofpot zijn gestopt en onder het tapijt zijn geveegd als 'dood door ongeval' of verdrinking. Samen met pedofilie, dat al een tijdje een probleem is in de staat, is dit het louche aspect van Goa, waar de kant-buitenlanders niet over lezen in de glanzende brochures of gidsen.

Goa's onderbuik is vies, corrupt en zeer goed doordacht: van landdeals in Himachal Pradesh voor het kweken van charas, tot de toeleveringsketen via Mumbai en daarbuiten; van internationale maffia-connecties tot de controle van raveparty's; en van wie wie afbetaalt, aan wie welke illegale stoffen verkoopt en waar.

De gemiddelde toerist naar Goa is zich hier grotendeels niet van bewust. Leden van de backpackersgemeenschap zijn zich ervan bewust dat drugs gemakkelijk gekocht kunnen worden (veel van de drugsverkoop is immers op hen en de feestjes die ze bezoeken gericht) en weten bijvoorbeeld moe te zijn van de politie, maar over het algemeen komen buitenlanders naar Goa om een ​​goede tijd te hebben en te vertrekken met goede herinneringen.

Wie kan zeggen welk effect de zaak Keeling op de langere termijn zal hebben op het imago van Goa. Op korte termijn afscheid nemen van het ansichtkaartbeeld van Goa, want in de internationale media staat de plaats momenteel synoniem voor sleaze en moord. Heeft dit gevolgen voor het buitenlandse toerisme? De tijd zal het leren. Heeft Goa de wil om zijn daad op te ruimen? Wie weet. Alleen de ambtenarij kan daarop het antwoord geven.

deccanherald. com