Tijdens mijn recente bezoek aan Namibië, een land waar we de afgelopen jaren uitgebreid doorheen hebben gereisd, zag ik een aantal interessante en zorgwekkende veranderingen die ik graag in een open forum wil bespreken.
We bezochten het land van april 2025 tot half mei 2025, een periode van meer dan zes weken, waarin we enkele van de meest afgelegen gebieden bezochten. Het was een genot om het land na de regenval te zien en ook de schade die het had veroorzaakt te ervaren.
We kwamen het land binnen via Vioolsdrift en genoten van een week in het zuiden, waar de rivieren zonder waarschuwing overstromen, omdat we in het gebied hevige regenval tegenkwamen. Wat een genot om mee te maken.
Er waren een paar zorgen die ik graag zou willen aankaarten
1. Kampeerkosten in Namibië zijn ongelooflijk hoog. N$ 230 (US$ 12.79) tot N$ 300 (US$ 16.72) per persoon betalen voor kamperen is echt te veel.
We vonden een paar campings die nog steeds tussen de N$150 (US$8.33) en N$180 (US$10.00) kostten, wat we een redelijke prijs vonden. Als we de kwaliteit van deze faciliteiten vergelijken met de duurdere campings, is er niet veel verschil.
Voor een Zuid-Afrikaan zijn deze kampeerkosten onhaalbaar, en als we meerdere weken reizen, zijn de totale kampeerkosten te hoog. Dit in vergelijking met de dieselprijzen die hoger liggen dan wat we in Zuid-Afrika hebben meegemaakt, met name in Kaapstad. Diesel in Namibië wordt gewoon te duur.
2. We kwamen de Khaudum vanuit het noorden binnen voor een tweedaags bezoek. We moesten dagelijks entree betalen voor ons en de twee voertuigen.
Aangekomen op de camping van Khaudum Lodge betaalden we voor één nacht en de overnachtingskosten voor de twee voertuigen. Er werd geklaagd dat we al betaald hadden, en er werd uitgelegd dat we deze kosten voor de lodge moesten betalen omdat deze privébezit is.
Dit was een punt van zorg, want we moesten nu het dubbele betalen voor de auto, een dag- en een nachttarief voor beide auto's. We konden alleen contant betalen, en omdat we alleen briefjes van N$100 hadden en de prijs voor de camping N$434 was, had de beambte geen wisselgeld.
Aangezien er achter de camping een mobiele toren staat, begrijpen wij niet waarom betaling per kaart niet mogelijk is.
Afgezien van de geldkwestie droeg de ambtenaar een oud T-shirt met gaten erin. De eigenaren van de Lodge konden de man vast wel de juiste dresscode geven, plus voldoende praalwagens om de reizigers te helpen.
De camping was geweldig, met een prachtig uitzicht over de omgeving. De faciliteiten waren goed onderhouden en voldeden aan de behoeften van kampeerders.
3. We zagen wat dieren in de Khaudum, maar ons werd verteld dat de waterpoelen vanwege de regen in deze tijd van het jaar niet regelmatig bezocht worden. Wat ons zorgen baarde, was dat de dieren, toen ze ons zagen, opvlogen.
Er was één olifant bij de waterpoel, en toen we aankwamen, rende hij voor ons weg de bush in. Dit was duidelijk te zien bij alle dieren die we tegenkwamen. Dit suggereert dat er op grote schaal op deze dieren wordt gejaagd, mogelijk zelfs gestroopt.
4. We kregen ook de indruk dat we óf op de aangewezen campings konden kamperen, óf overal in het park. Er was geen duidelijke informatie over waar we moesten kamperen, noch op de officiële campings, noch ergens in het park voor het verblijf van twee dagen.
5. Dichter bij de Sikereti-camping is er een gebied waar zware voertuigen lijken te hebben gereden. Bij een inspectie van het specifieke gebied ten zuiden van de waterpoel bleek een deel van de bomen te zijn verwijderd.
Dit kan geen natuurlijk verschijnsel zijn, aangezien je de bosgrens aan beide kanten van dit gebied kunt zien. Het lijkt erop dat er in dit deel van het nationale park hout is gekapt. Naast jacht/stroperij lijkt er ook sprake te zijn van commerciële ontbossing. Zijn de autoriteiten hiervan op de hoogte en welke maatregelen worden er genomen om dit te voorkomen?
6. Ik heb nooit begrepen waarom er twee of meer voertuigen nodig zijn om het park binnen te rijden. Rijdend vanaf de Rundu-kant (noord) van het park, werd dit duidelijk toen we de wegomstandigheden zagen die naar en in het park leidden – een echt wildernisgebied. Dit is een spannend deel van het land.
7. We bezochten ook het Naukluft National Park en kochten onze vergunningen in Walvisbaai. Opnieuw kregen we te maken met corruptie omdat we niet het juiste bedrag contant hadden.
Deze keer verloren we slechts N$10, omdat ons saldo N$690 was en we slechts N$100 briefjes hadden. Dit is ook duur, want het komt neer op ongeveer N$115 per persoon per nacht in een gebied zonder faciliteiten. Toegegeven, we willen daar geen faciliteiten, maar dan moet het tarief daarop berekend worden.
Sommige wegen waren op sommige plaatsen in onverwacht goede staat, maar zoals gewoonlijk op andere in slechte staat. Overal stonden borden met "Niet off-road rijden", maar toen we in het zuidelijke deel van het park aankwamen, vlak langs de Kuiseb, kwamen we kleine dorpjes tegen met hun geiten en schapen in het park, die steeds meer wegen aanleggen in het gebied waar ze wonen, zonder de borden met "Niet off-road rijden" te negeren.
Waarom moet ik een vergunning kopen om dit park te bezoeken, terwijl er ondertussen mensen wonen zonder vergunning, overal naartoe rijden waar ze maar willen en hun huisdieren door het gebied zwerven?
De bevolking is de afgelopen jaren gegroeid en er zijn voor deze mensen boorgaten gegraven binnen de grenzen van een nationaal park! Ik betaal voor de eenzaamheid, maar ontdek dat er een aantal mensen wonen, waaronder huisdieren.
8. Een andere zorg was de mijnbouwactiviteit in het Naukluft Nationaal Park. Bij Bloedkoppie hoorden we de mijnbouwactiviteit in de omgeving, en er werd ook niet ver van de campings geprospecteerd.
We konden deze oefeningen, alle drie, ook zien vanaf Bloedkoppie. Er loopt ook een nieuwe weg naar deze oefeningen, die er twee jaar geleden nog niet was toen we dit gebied voor het laatst bezochten (let op de borden "Niet off-road rijden").
9. Het is ook ontmoedigend om te zien dat bedrijven die in het Naukluft Park mijnen en exploraties uitvoeren, het gebied niet herstellen na hun voltooiing. De verwijderde grond werd na de mijnbouw in de hopen achtergelaten. De opgetrokken gebouwen hadden geen deuren, ramen, dak, enz.; alleen de bakstenen muren stonden er nog. Dit is een grimmige herinnering aan de activiteiten van de mensheid.
10. We praten met een paar medewerkers in het Naukluft-park en vragen waarom er geen wilde dieren te zien zijn. Ze zeggen dat er op grote schaal gestroopt wordt. De oryx, giraffe en springbok zijn verdwenen. Het zou door de regen kunnen komen, maar we zijn geen dieren tegengekomen, behalve een paar springbokken in het zuidelijke deel van het park.
11. De grindwegen in Namibië zijn beschadigd door de regenval en we konden overal zien dat er onderhoudswerkzaamheden gaande waren of al waren afgerond. Goed gedaan, Namibische wegenautoriteit, voor de snelle reparatie en egalisatie van deze grindwegen.
Dit zijn enkele van de meest dringende problemen waar we tegenaan liepen tijdens onze reis door het land.
Positieve punten van onze roadtrip door Namibië
We ontmoetten de eenzame mannen van Kaokoland en kampeerden bij het huis op de heuvel. Wat een ervaring. Ik had op internet wat negatieve reacties gelezen over deze sculpturen, maar die bleken ongegrond en gemaakt door mensen die niets positiefs te melden hadden of gewoon de aandacht zochten. Deze sculpturen en hun locatiezoektocht zijn erg leuk en hebben Kaokoland op de kaart gezet als een interessante toeristische bestemming.
Bedankt Gysbert Verwey
