Schendingen van mensenrechten? Ja, uw land staat op deze lijst!

Jaarlijks reizen meer dan 1 miljard toeristen de wereld rond. Dit zou een vredesboodschap moeten sturen via het toerisme over de hele wereld.

Jaarlijks reizen meer dan 1 miljard toeristen de wereld rond. Dit zou een vredesboodschap moeten sturen via het toerisme over de hele wereld.

Helaas hebben internet, sociale media en persoonlijke bezoeken menselijke interactie misschien gemakkelijker gemaakt, maar regeringen in bijna elk land op deze wereld laten mensenrechtenschendingen toe. Hoe scoort uw land op het gebied van mensenrechten, persvrijheid?

Amnesty International publiceert haar rapport 2014/2015.
U kunt het rapport downloaden en een lijst met tekortkomingen vinden in bijna elk land van de wereld. Het resultaat is soms schokkend.

Volgens Salil Shetty, secretaris-generaal van Amestry International, is dit een verwoestend jaar geweest voor degenen die opkomen voor de mensenrechten en voor degenen die verstrikt zijn geraakt in het lijden van oorlogsgebieden.

Regeringen bewijzen lippendienst aan het belang van de bescherming van burgers. En toch hebben de politici van de wereld jammerlijk gefaald om de meest behoeftigen te beschermen. Amnesty International is van mening dat dit eindelijk kan en moet veranderen.

Het internationaal humanitair recht – de wet die het voeren van gewapende conflicten regelt – kan niet duidelijker zijn. Aanvallen mogen nooit tegen burgers worden gericht. Het principe om onderscheid te maken tussen burgers en strijders is een fundamentele waarborg voor mensen die verstrikt raken in de verschrikkingen van oorlog.

En toch kregen burgers keer op keer de dupe van conflicten. In het jaar waarin de 20ste verjaardag van de Rwandese genocide plaatsvond, vertrapten politici herhaaldelijk de regels ter bescherming van burgers – of keken ze weg van de dodelijke schendingen van deze regels die door anderen werden begaan.
De VN-Veiligheidsraad was er in eerdere jaren herhaaldelijk niet in geslaagd de crisis in Syrië aan te pakken, toen er nog talloze levens hadden kunnen worden gered. Die mislukking zette zich in 2014 voort. In de afgelopen vier jaar zijn meer dan 200,000 mensen omgekomen – overwegend burgers – en vooral door aanvallen van regeringstroepen. Ongeveer 4 miljoen mensen uit Syrië zijn nu vluchtelingen in andere landen. Meer dan 7.6 miljoen mensen zijn ontheemd in Syrië.

De crisis in Syrië is verweven met die van buurland Irak. De gewapende groepering die zich Islamitische Staat (IS, voorheen ISIS) noemt en verantwoordelijk is voor oorlogsmisdaden in Syrië, heeft op grote schaal ontvoeringen, executie-achtige moorden en etnische zuiveringen uitgevoerd in Noord-Irak. Tegelijkertijd ontvoerden en doodden de Iraakse sjiitische milities tientallen soennitische burgers, met stilzwijgende steun van de Iraakse regering.

De aanval van juli op Gaza door Israëlische troepen heeft het verlies van 2,000 Palestijnse levens veroorzaakt. Nogmaals, de grote meerderheid van hen - minstens 1,500 - waren burgers. Het beleid werd, zoals Amnesty International in een gedetailleerde analyse betoogde, gekenmerkt door harteloze onverschilligheid en ging gepaard met oorlogsmisdaden. Hamas pleegde ook oorlogsmisdaden door willekeurige raketten op Israël af te vuren, waarbij zes doden vielen.

In Nigeria barstte het conflict in het noorden tussen regeringstroepen en de gewapende groepering Boko Haram op de voorpagina's van de wereld met de ontvoering, door Boko Haram, van 276 schoolmeisjes in de stad Chibok, een van de talloze misdaden gepleegd door de groep. Minder opgemerkt waren de gruwelijke misdaden begaan door Nigeriaanse veiligheidstroepen en degenen die met hen werkten tegen mensen die vermoedelijk leden of aanhangers van Boko Haram waren, waarvan sommige werden vastgelegd op video, onthuld door Amnesty International in augustus; lichamen van de vermoorde slachtoffers werden in een massagraf gegooid.

In de Centraal-Afrikaanse Republiek stierven meer dan 5,000 mensen bij sektarisch geweld, ondanks de aanwezigheid van internationale troepen. De marteling, verkrachting en massamoord haalden nauwelijks een vertoning op de voorpagina's van de wereld. Nogmaals, de meerderheid van degenen die stierven waren burgers.

En in Zuid-Soedan - 's werelds nieuwste staat - werden tienduizenden burgers gedood en 2 miljoen mensen ontvluchtten hun huizen in het gewapende conflict tussen de regering en de oppositie. Aan beide kanten werden oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid gepleegd.

Bovenstaande lijst – zoals dit laatste jaarverslag over de toestand van de mensenrechten in 160 landen duidelijk laat zien – komt nauwelijks aan de oppervlakte. Sommigen zullen misschien beweren dat er niets aan gedaan kan worden, dat oorlog altijd ten koste is gegaan van de burgerbevolking en dat er nooit iets kan veranderen.

Dit is fout. Het is essentieel om schendingen tegen burgers aan te pakken en de verantwoordelijken voor de rechter te brengen. Een voor de hand liggende en praktische stap wacht om gezet te worden: Amnesty International verwelkomt het voorstel, nu gesteund door ongeveer 40 regeringen, voor de VN-Veiligheidsraad om een ​​gedragscode aan te nemen die ermee instemt vrijwillig af te zien van het gebruik van het veto op een manier die zou blokkeren Actie van de Veiligheidsraad in situaties van genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.

Dat zou een belangrijke eerste stap zijn en vele levens kunnen redden.
De mislukkingen hebben echter niet alleen betrekking op het voorkomen van massale wreedheden. Directe hulp is ook geweigerd aan de miljoenen die zijn gevlucht voor het geweld dat hun dorpen en steden heeft overspoeld.
De regeringen die het meest enthousiast waren om zich hardop uit te spreken over de mislukkingen van andere regeringen, hebben zich terughoudend getoond om naar voren te treden en de essentiële hulp te bieden die die vluchtelingen nodig hebben - zowel in termen van financiële hulp als het bieden van hervestiging. Eind 2 was ongeveer 2014% van de vluchtelingen uit Syrië hervestigd, een cijfer dat in 2015 minimaal moet verdrievoudigen.

Ondertussen verliezen grote aantallen vluchtelingen en migranten hun leven in de Middellandse Zee terwijl ze wanhopig proberen de Europese kusten te bereiken. Een gebrek aan steun van sommige EU-lidstaten voor opsporings- en reddingsoperaties heeft bijgedragen aan het schokkende dodental.

Een stap die zou kunnen worden gezet om burgers in conflicten te beschermen, is het verder beperken van het gebruik van explosieve wapens in bevolkte gebieden. Dit zou vele levens hebben gered in Oekraïne, waar door Rusland gesteunde separatisten (ondanks de niet overtuigende ontkenningen van Amnesty International Report 2014/15) door Moskou hun betrokkenheid betuigen) en pro- Kiev dwingt beide gerichte burgerwijken af.

Het belang van de regels voor de bescherming van burgers betekent dat er echte verantwoording en gerechtigheid moet zijn wanneer deze regels worden overtreden. In dat verband verwelkomt Amnesty International het besluit van de VN-Mensenrechtenraad in Genève om een ​​internationaal onderzoek in te stellen naar beschuldigingen van schendingen en schendingen van de mensenrechten tijdens het conflict in Sri Lanka, waar in de laatste maanden van het conflict in 2009 tienduizenden burgers werden gedood. Amnesty International voert de afgelopen vijf jaar campagne voor een dergelijk onderzoek. Zonder een dergelijke verantwoordelijkheid kunnen we nooit vooruit.

Op andere gebieden van de mensenrechten bleef verbetering nodig. In Mexico was de gedwongen verdwijning van 43 studenten in september een recente tragische toevoeging aan de meer dan 22,000 mensen die zijn verdwenen of
sinds 2006 vermist in Mexico; de meeste worden verondersteld te zijn ontvoerd door criminele bendes, maar velen zouden zijn onderworpen aan gedwongen verdwijning door politie en leger, soms in samenspanning met die bendes. De weinige slachtoffers van wie de stoffelijke resten zijn gevonden, vertonen tekenen van marteling en andere vormen van mishandeling. De federale en staatsautoriteiten zijn er niet in geslaagd deze misdaden te onderzoeken om de mogelijke betrokkenheid van staatsagenten vast te stellen en om effectieve rechtsmiddelen voor de slachtoffers, inclusief hun familieleden, te waarborgen. Naast het uitblijven van een reactie, heeft de regering geprobeerd de mensenrechtencrisis te verdoezelen en was er sprake van hoge niveaus van straffeloosheid, corruptie en verdere militarisering.

In 2014 bleven regeringen in vele delen van de wereld hard optreden tegen NGO's en het maatschappelijk middenveld – deels een pervers compliment voor het belang van de rol van het maatschappelijk middenveld. Rusland versterkte zijn wurggreep met de huiveringwekkende "wet op buitenlandse agenten", taal die resoneert met de Koude Oorlog. In Egypte zagen NGO's een streng optreden, waarbij de wet op verenigingen uit het Mubarak-tijdperk werd gebruikt om een ​​krachtig signaal af te geven dat de regering geen enkele afwijkende mening zal tolereren. Toonaangevende mensenrechtenorganisaties moesten zich terugtrekken uit de universele periodieke evaluatie van de mensenrechten in Egypte door de VN-Mensenrechtenraad uit angst voor represailles tegen hen.
Zoals bij vele eerdere gelegenheden is gebeurd, toonden demonstranten moed ondanks bedreigingen en geweld tegen hen.

In Hong Kong trotseerden tienduizenden officiële dreigementen en werden geconfronteerd met buitensporig en willekeurig gebruik van geweld door de politie, in wat bekend werd als de 'paraplubeweging', waarbij ze hun grondrechten op vrijheid van meningsuiting en vergadering uitoefenden.

Mensenrechtenorganisaties worden er soms van beschuldigd te ambitieus te zijn in onze dromen om verandering teweeg te brengen. Maar we moeten niet vergeten dat buitengewone dingen haalbaar zijn.

Op 24 december trad het internationale wapenhandelsverdrag in werking, nadat drie maanden eerder de drempel van 50 ratificaties was overschreden.

Amnesty International en anderen hadden 20 jaar lang campagne gevoerd voor het verdrag. We kregen herhaaldelijk te horen dat een dergelijk verdrag onhaalbaar was. Het verdrag bestaat nu en verbiedt de verkoop van wapens aan degenen die ze kunnen gebruiken om gruweldaden te plegen. Het kan dus een cruciale rol spelen in de komende jaren – wanneer de kwestie van implementatie centraal zal staan.
In 2014 was het 30 jaar geleden dat het VN-Verdrag tegen foltering werd aangenomen – een ander verdrag waarvoor Amnesty International jarenlang campagne voerde en een van de redenen was waarom de organisatie in 1977 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

Deze verjaardag was in één opzicht een moment om te vieren, maar ook een moment om vast te stellen dat marteling nog steeds wijdverbreid is over de hele wereld, een reden waarom Amnesty International dit jaar haar wereldwijde Stop Torture-campagne lanceerde.

Deze boodschap tegen foltering kreeg bijzondere weerklank na de publicatie van een rapport van de Amerikaanse Senaat in december, waaruit bleek dat men bereid was marteling door de vingers te zien in de jaren na de aanslagen van 11 september 2001 op de VS. Het was opvallend dat sommige van degenen die verantwoordelijk waren voor de misdadige martelingen nog steeds leken te geloven dat ze zich nergens voor hoefden te schamen.

Van Washington tot Damascus, van Abuja tot Colombo, regeringsleiders hebben gruwelijke mensenrechtenschendingen gerechtvaardigd door te praten over de noodzaak om het land "veilig" te houden. In werkelijkheid is het tegenovergestelde het geval. Dergelijke schendingen zijn een belangrijke reden waarom we tegenwoordig in zo'n gevaarlijke wereld leven. Er kan geen veiligheid zijn zonder mensenrechten.

We hebben herhaaldelijk gezien dat het, zelfs in tijden die voor de mensenrechten somber lijken – en misschien vooral op zulke momenten – mogelijk is om opmerkelijke veranderingen teweeg te brengen.

We moeten hopen dat, als we de komende jaren terugkijken op 2014, wat we in 2014 hebben meegemaakt, wordt gezien als een dieptepunt - een ultiem dieptepunt - van waaruit we zijn opgestaan ​​en een betere toekomst hebben gecreëerd.

Over de auteur

Avatar van Linda Hohnholz

Linda Hohnholz

Hoofdredacteur voor eTurboNews gevestigd in het eTN-hoofdkwartier.

Delen naar...