Namibië om wilde olifanten te verkopen

Auto Draft
Namibië om wilde olifanten te verkopen
Geschreven door Harry Johnson

Plannen van de Namibisch Ministerie van Milieu, Bosbouw en Toerisme (MEFT) het vangen en verkopen van 170 van de laatste vrij rondlopende olifanten in de gemeenschappelijke landbouwgebieden van Noordwest- en Noordoost-Namibië blijkt zeer omstreden en mogelijk een grote klap voor een toch al worstelende lokale toeristenindustrie.

"Regelmatige buitenlandse bezoekers volgen deze ontwikkeling op de voet en dreigen nu al met een boycot van het Namibische toerisme", wat een negatief effect zou hebben op het natuurbehoud, zei Izak Smit, een bekend figuur in het behoud van woestijnleeuwen.

MEFT maakte vorige week woensdag reclame voor aanbiedingen van geregistreerde Namibische wildvangbedrijven voor het vangen en verwijderen van vier partijen van 30 tot 60 olifanten in de gebieden Omatjete, Kamanjab, Tsumkwe en Kavango East.

"Als gevolg van droogte en een toename van het aantal olifanten in combinatie met incidenten tussen mens en olifant, is er een behoefte vastgesteld om deze populaties te verminderen", aldus de advertentie.

Er werd echter geen onderbouwd bewijs voor deze bewering verstrekt, met de resultaten van een luchtonderzoek in augustus 2019 van de olifantenpopulatie in het noordoosten die ondanks verzoeken nog moeten worden vrijgegeven.

Het lijkt erop dat de offerteaanvraag een politieke beslissing is, aangezien lokale natuurbeschermers overrompeld waren door de voorstellen, zonder melding te maken van deze vangst en live-verkoop tijdens een recente bijeenkomst om de herziening van het Elephant Management Plan in Namibië te bespreken. Andere concrete voorstellen om het conflict tussen menselijke olifanten te verminderen, zijn echter onlangs overeengekomen met de belanghebbenden, waaronder de levering van waterpunten voor olifanten weg van dorpen, elektrische afrasteringen en olifantencorridors die elke noodzaak voor translocatie zouden overbodig maken.

 Ook hoge MEFT-functionarissen waren niet op de hoogte van deze voorstellen.

Er waren aanwijzingen dat de populatie afneemt, terwijl Namibië lijdt aan een langdurige droogte die de wildpopulaties heeft gedecimeerd en sporadische uitbraken van miltvuur heeft veroorzaakt die de laatste tijd grote uitstervingen hebben veroorzaakt in de Linyanti-Chobe-olifantenpopulatie.

MEFT-woordvoerder Romeo Muyanda bevestigde dinsdag dat er 31 karkassen van olifanten zijn gevonden langs de Linyanti-rivier.

“We vermoeden enorm dat de olifanten mogelijk zijn gestorven aan miltvuur, aangezien een week eerder twaalf nijlpaarden stierven als gevolg van miltvuur. Er zijn monsters genomen om de exacte oorzaak vast te stellen, ”zei Muyanda.

Tijdens een officiële olifantenworkshop die twee weken geleden in Windhoek werd gehouden, had MEFT's Pohamba Shifeta het onderwerp ook aan de orde gesteld in zijn openingstoespraak waarin hij herhaalde dat Namibië het recht heeft om zijn naar schatting 50 ton zware ivoorvoorraad te verkopen. De verkoop van ivoor is momenteel echter verboden op grond van de CITES-regelgeving en recente voorstellen van Namibië om de handel in ivoor te openen, zijn op indrukwekkende wijze verworpen.

Volgens het AfESG Afrikaanse olifantenstatusrapport van 2016 waren er 22 olifanten in Namibië. Het grootste deel van deze populatie, naar schatting 754 olifanten, bevindt zich in grensoverschrijdende kuddes die zich verplaatsen tussen Namibië, Angola, Zambia en Botswana. Directeur van National Resources Colgar Sikopo beweerde eerder dat deze voorbijgaande dieren niet waren opgenomen in de Namibische schatting.

Namibië weigerde echter deel te nemen aan de Great Elephant Census 2015 en heeft verzoeken om details over de onderzoeken of gebruikte methodologieën afgewezen. Er is een brede betrouwbaarheidsgrens in deze populatieschattingen die aanzienlijk hoger is dan de betrouwbaarheidsgrens van 10% waar luchtonderzoekers normaal naar streven, dus het is de vraag of het Namibische luchtonderzoekontwerp nauwkeurige schattingen geeft van zeer mobiele olifantenpopulaties die zich tussen vier landen verplaatsen. .

Negentig van de 170 olifanten zullen worden gevangen in de gemeenschappelijke gebieden die grenzen aan het niet-omheinde Khaudom National Park en de geschatte populatie van 3 olifanten.

Deze gebieden zijn voormalige voorouderlijke gebieden van San, met het Kavango-oosten uitgesplitst in ongeveer 500 erfpachtboerderijen van elk 2 hectare die sinds 500 aan de lokale politieke elite zijn toegewezen. Grootschalige, ongecontroleerde houtkap door Chinese houtspeculanten heeft hier sinds 2005 alles maar vernietigde het langzaam groeiende Afrikaanse rozenhout (Guiberto coleosperma).

De overige 80 zullen worden gevangen in de commerciële en gemeenschappelijke landbouwgebieden ten zuidwesten van het Etosha National Park, waar bekend is dat er twee kuddes houden, de kleinere van de 30 die zich af en toe zo ver naar het zuiden wagen als Omatjete (300 km ten noordoosten van het hoofdstad Windhoek).

Of het vangen van deze olifanten überhaupt economisch of fysiek haalbaar zal zijn, is uiterst twijfelachtig, vanwege hun grote verspreiding over vaak ontoegankelijk terrein. De noordwestelijke kuddes waren meestal wijdverspreid over een uitgestrekte, ruige rotswoestijn, terwijl het Kavango East-Tsumkwe-gebied zelfs nog groter is en zich in het diepe Kalahari-zand bevindt dat begroeid is met een zware boomtak.

 De MEFT-aanbesteding, die beperkt is tot in Namibië geregistreerde wildvangende outfits en sluit op 29 januari, roept op tot de volledige verwijdering van alle olifanten, inclusief de vaak eenzame stieren, uit deze gebieden. Alle kosten en risico's zijn voor rekening van de game-capturing company.

De aanbesteding zou een poging kunnen zijn om de landelijke stemming te behouden na het slechte optreden van SWAPO bij de recente lokale regeringsverkiezingen, waarbij de sterkste lobby achter het plan de kleinschalige commerciële boeren van Kavango East en de grotere commerciële boeren van Kunene en Erongo zijn.

De aanbesteding leek gericht op de exportmarkt, waarbij de specificaties potentiële exporteurs opriepen om ervoor te zorgen dat het land van bestemming hun import toestaat in overeenstemming met de CITES-regelgeving.

Het lijkt onwaarschijnlijk dat iemand in Namibië meer olifanten wil, maar er is één lucratieve exportmarkt: de Democratische Republiek Congo en haar voormalige president Joseph Kabila, die ten oosten van Kinshasa een groot privé wildreservaat heeft opgebouwd. Sinds 2017 zijn honderden vlakteswild - waaronder zebra's, kudu's, oryxen en giraffen - naar de DRC geëxporteerd.

 Dit zou kunnen voldoen aan de CITES-regelgeving die alleen levende export van olifanten toestaat naar "geschikte en aanvaardbare bestemmingen" die worden gedefinieerd als "in situ beschermingsprogramma's of veilige gebieden in het wild binnen het natuurlijke en historische verspreidingsgebied van de soort in Afrika".

Alleen de tijd zal de toekomst van deze olifanten onthullen als de omstreden verplaatsingen niet plaatsvinden, met stroperij en jacht onder Damage Causing Animal een altijd aanwezige bedreiging.

Door: John Grobler  

WAT U UIT DIT ARTIKEL MOET NEMEN:

  • De overige 80 zullen worden gevangen in de commerciële en gemeenschappelijke landbouwgebieden ten zuidwesten van het Etosha National Park, waar bekend is dat er twee kuddes houden, de kleinere van de 30 die zich af en toe zo ver naar het zuiden wagen als Omatjete (300 km ten noordoosten van het hoofdstad Windhoek).
  • Plannen van het Namibische Ministerie van Milieu, Bosbouw en Toerisme (MEFT) om 170 van de laatste vrij rondlopende olifanten in de gemeenschappelijke landbouwgebieden van Noordwest- en Noordoost-Namibië te vangen en te verkopen, blijken zeer omstreden en mogelijk een grote klap te zijn aan een toch al worstelende lokale toeristenindustrie.
  • Tijdens een officiële olifantenworkshop die twee weken geleden in Windhoek werd gehouden, had Pohamba Shifeta van MEFT het onderwerp ook ter sprake gebracht in zijn openingstoespraak, waarin hij herhaalde dat Namibië het recht heeft om zijn geschatte ivoorvoorraad van 50 ton te verkopen.

<

Over de auteur

Harry Johnson

Harry Johnson is de opdrachtredacteur geweest voor eTurboNews voor meer dan 20 jaar. Hij woont in Honolulu, Hawaii, en komt oorspronkelijk uit Europa. Hij geniet van het schrijven en verslag doen van het nieuws.

Delen naar...