Pas op voor de xenofobie-epidemie van het COVID-19 coronavirus

Na de eerste uitbraak van de COVID-19-coronavirus in Wuhan, Chinabegonnen landen hun grenzen te sluiten, en op sommige plaatsen kregen mensen met een Aziatisch uiterlijk de schuld voor de verspreiding van het "Chinese virus", zei trip.com. Omgekeerd, tijdens de eerste stadia van de uitbraak in China, veronderstelde een populaire theorie dat de ziekte in feite een genetisch wapen was dat was ontworpen om Chinezen en Aziaten op grotere schaal aan te vallen, wat leidde tot een xenofobie-epidemie.

Deze controversiële mening wordt hier opnieuw gepubliceerd door eTurboNews. De internationale uitbraak van COVID-19 heeft bemoedigende wederzijdse steun gekregen van veel landen, maar helaas zijn de xenofobie-epidemie en anti-mondiale tendensen ook duidelijker dan ooit geworden.

Nu, een maand later, terwijl de uitbraak zich over Europa en de VS blijft verspreiden, zouden dergelijke ongegronde speculaties niet langer aan kracht moeten winnen. Evenzo zou het inmiddels duidelijk moeten zijn dat het virus niet tot één land behoort, en dat raciale profilering moet stoppen, op dezelfde manier dat meer dan een maand geleden inwoners van Hubei in China niet hadden mogen worden verbannen.

In deze crisis deelt de mensheid één lot, en om de overwinning te behalen, moet de wereld samenkomen om wereldwijde samenwerking te bevestigen en een 'uitbraak' van blinde xenofobie te voorkomen.

In een tijd waarin de wereld afhankelijk is van hun leiderschap om solidariteit te bevestigen, is het betreurenswaardig dat sommige wereldleiders, zoals de Amerikaanse president Donald Trump, het negatieve sentiment alleen maar verder hebben aangewakkerd door zich aan te sluiten bij angstaanjagende mensen om opruiende opmerkingen te maken, zoals de nieuwe COVID-19-coronavirus " het Chinese virus ”op Twitter - de zogenaamde leider van de vrije wereld die deze xenofobie-epidemie ondersteunt. Volgens dezelfde logica had de uitbraak van H2009N1 in Noord-Amerika in 1 de "Amerikaanse griep" kunnen worden genoemd - maar niemand bukte zich zo diep om het te stigmatiseren.

Virussen kennen natuurlijk geen grenzen, ras of ideologie. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft het virus expliciet op een neutrale manier genoemd, juist om discriminerende associatie met regio's, rassen of klassen te voorkomen. De wereld moet waakzaam zijn om geen xenofobie te laten manifesteren in tijden als deze, wanneer landen zouden moeten samenkomen om een ​​overwinning voor de mensheid veilig te stellen.

Delen van informatie

Ondanks de verschillende stigma's en aantijgingen die onvermijdelijk zijn gerezen, en hoewel de gezondheidsautoriteiten in de provincie Wuhan en Hubei verschillende beoordelingsfouten hebben gemaakt tijdens de beginfase van de COVID-19-uitbraak, heeft China zich ingespannen om informatie te verstrekken zo snel mogelijk bij de WHO en de internationale gemeenschap. Toen werd bevestigd dat het virus een nieuwe streng van coronavirus was, zorgde het land ervoor dat de volledige gensequentie, primers en probes internationaal beschikbaar werden gesteld. Naarmate de inperkingsinspanningen vorderden, deelde China bevindingen met betrekking tot maatregelen en behandelmethoden voor epidemische preventie, en hield het tientallen sessies op afstand met organisaties zoals de WHO, ASEAN, de Europese Unie en landen als Japan, Korea, Rusland, Duitsland, Frankrijk en de Verenigde Staten. ONS. Dit leidt niet tot een xenofobie-epidemie, maar het verstrekken van informatie zou van onschatbare waarde blijken te zijn voor andere landen later in de wereldwijde strijd tegen de pandemie.

Net zoals een deel van de wereld bezig was China de schuld te geven, waren commentatoren in het land snel bezig met allerlei internationale samenzweringen. Op 29 januari publiceerde het internationaal gerenommeerde New England Journal of Medicine een paper over de eerste uitbraak in Wuhan, waarin werd vastgesteld dat het virus mogelijk al medio december 2019 tussen mensen is overgedragen, en dat al op 11 januari 2020, er waren al 200 bevestigde gevallen in Wuhan. Dit artikel, mede geschreven door onderzoekers van verschillende instellingen, waaronder het Chinese Center for Disease Control and Prevention, het Hubei Center for Disease Control and Prevention, en de University of Hong Kong, voerde een retrospectieve analyse uit van de vroege stadia van de epidemie op basis van van gegevens die pas later beschikbaar kwamen. Sommige online commentatoren vroegen zich af of de auteurs deze gegevens opzettelijk hadden verborgen om een ​​publicatie te beveiligen. Maar dergelijke postulaties kunnen niet verder van de waarheid zijn. Zoals epidemiologen beweren, is de beschikbaarheid van informatie van cruciaal belang voor de effectieve beheersing van een uitbraak. De publicatie van dit artikel eind januari op een internationaal forum, geschreven op basis van toen beschikbare data, had niets te maken met het feit dat de epidemie in december 2019 in China niet de aandacht kreeg die het zou moeten hebben. In werkelijkheid was de tijdige publicatie van deze documenten bevorderlijk om ervoor te zorgen dat de uitbraak de nodige aandacht kreeg in de internationale gemeenschap en dat effectieve maatregelen konden worden geformuleerd.

Onlangs, na een effectieve beheersing van de epidemie in China, deelde het land zijn bevindingen met de wereld zodat andere landen hiervan zouden profiteren en een wereldwijde overwinning kon worden behaald. Kort nadat de WHO de uitbraak als een pandemie had bestempeld, werd er bijvoorbeeld een forum gehouden dat 60 landen en de WHO samenbracht in Peking, waar Chinese experts hun bevindingen deelden in de eerdere stadia van epidemische bestrijding. China heeft de uitbraak thuis effectief onder controle gehouden en heeft blijk gegeven van een sterke bereidheid om bij te dragen aan het behalen van een wereldwijde overwinning in de strijd tegen de COVID-19-uitbraak, op dezelfde manier waarop anderen haar te hulp kwamen op het moment dat het nodig was.

Een remedie ontwikkelen

Experts beweren dat medicijnen en vaccins voor het virus de grootste hoop zijn voor de mensheid om een ​​overwinning te behalen in de strijd tegen COVID-19, en er zijn in dit opzicht een aantal internationale ontwikkelingen geweest.

De meest prominente ontwikkeling tot dusver is Radixivir, een geneesmiddel dat is ontwikkeld door het Amerikaanse biotechnologiebedrijf Gilead Sciences, dat bemoedigende voorlopige resultaten heeft opgeleverd in een klinisch onderzoek met 14 patiënten in Japan, waarin de meeste patiënten herstelden. Hoewel gerandomiseerde dubbelblinde gecontroleerde onderzoeken nodig zijn voor sluitende resultaten, wordt verwacht dat Gilead vanwege de dringende behoefte aan behandeling in de nabije toekomst voldoende aanbod zal produceren om de behandeling wereldwijd te ondersteunen.

Op 16 maart ging een in China ontwikkeld COVID-19-vaccin voor het eerst door in de testfase. Op dezelfde dag kondigde het Amerikaanse National Institute of Allergy and Infectious Diseases aan dat een in de VS ontwikkeld vaccin voor COVID-19 ook de eerste fase van klinische proeven was ingegaan en dat vrijwilligers al begonnen waren met het ontvangen van experimentele injecties. Duitsland, het VK, Frankrijk, Japan, Israël en andere landen hebben ook gewerkt als onderdeel van een internationale inspanning om een ​​vaccin tegen het virus te ontwikkelen.

De tijdige ontwikkeling van een veilig en effectief vaccin heeft de hoogste prioriteit bij het voorkomen van wijdverbreide COVID-19-infectie. Alleen door samen te werken - niet door een xenofobieepidemie - kunnen landen vertrouwen hebben in deze nieuwe medische ontwikkelingen en het virus verslaan.

Steun bieden

In de vroege dagen van de uitbraak in China waren maskers een schaars goed. Als reactie daarop stuurden Japan, Zuid-Korea en anderen medische maskers en beschermende kleding naar het land. Pakketten uit Japan met aanmoedigende woorden uit Chinese poëzie werden online goed ontvangen en werden een symbool van wederzijdse steun tussen landen in de strijd tegen de epidemie.

In maart, toen het aantal nieuwe gevallen in veel Chinese provincies echter nul had bereikt, was het aantal diagnoses buiten China snel gegroeid tot meer dan het totale aantal gevallen in China, en begonnen verschillende landen vergelijkbare tekorten aan medische voorraden te ervaren. Als reactie daarop ging China over van de rol van begunstigde naar weldoener. Naast overheidssteun hebben internationale ondernemingen die in het land zijn gevestigd, aanzienlijke bijdragen geleverd. Trip.com Group schonk 1 miljoen maskers aan verschillende landen, waaronder Japan, Zuid-Korea en Italië, en de Alibaba Foundation schonk maskers, beschermende kleding en testkits aan 54 landen in Afrika. Deze donaties waren niet alleen significant in termen van hun materiële waarde, maar ook als symbolen van de vastberadenheid en bereidheid van internationale ondernemingen en de samenleving om andere landen te steunen bij het overwinnen van deze gemeenschappelijke uitdaging.

Naast de medische benodigdheden beantwoordde China ook de steun die het eerder van andere landen had gekregen door teams van medische experts te sturen naar landen en regio's die zwaar getroffen waren door de uitbraak om te helpen bij preventie en bestrijding. Op 12 maart arriveerden medische experts van de Nationale Gezondheidscommissie en het Chinese Rode Kruis in Rome met 31 ton medische voorraden om Italië te ondersteunen in de strijd tegen de epidemie, nadat ze al ondersteuningsteams naar Iran en Irak hadden gestuurd.

Deskundigen zullen het erover eens zijn dat China met de steun van andere landen bemoedigende resultaten heeft geboekt bij het indammen van de uitbraak, precies het tegenovergestelde van wat een xenofobie-epidemie aanmoedigt. Nu heeft het land veel te delen in termen van zowel middelen als bevindingen en heeft het zich bereid verklaard bij te dragen aan een wereldwijde oplossing voor de uitbraak.

Verbetering van screening en quarantaine

In de vroege stadia van de epidemie hebben veel landen inreisbeperkingen voor Chinese staatsburgers ingevoerd. Nu de situatie in China begint te verbeteren en in andere delen van de wereld verslechtert, heeft het land een strikter quarantainebeleid ingevoerd voor reizigers die uit het buitenland komen, om een ​​tweede uitbraak in het land te voorkomen. Op 16 maart voerde de stad Peking bijvoorbeeld een beleid in dat vereist dat alle internationale aankomsten, ongeacht afkomst en nationaliteit, 14 dagen op eigen kosten in quarantaine worden geplaatst op de aangewezen locaties. Shanghai kondigde ook regelgeving aan die vereist dat alle internationale aankomsten met een recente reisgeschiedenis in zwaar getroffen landen en regio's, die worden bijgewerkt volgens de laatste beschikbare informatie, 14 dagen in quarantaine moeten worden geplaatst.

Economen hebben betoogd dat de maatregelen die in Shanghai zijn genomen nauwkeuriger en bevorderlijker zijn om het leven weer normaal te maken en uiteindelijk de uitbraak in te dammen zonder onnodige schade aan de economie te veroorzaken. Landen moeten samenwerken, niet alleen, om een ​​tweede uitbraak te voorkomen. Zorgen over valse meldingen kunnen worden weggenomen door samen te werken met internationale telecommunicatiebedrijven om de reisgeschiedenis van reizigers te verifiëren, door een internationaal systeem te ontwikkelen op basis van de "gezondheidscode" die momenteel in China wordt gebruikt. Nauwkeurigere identificatie van reizigers die een risico lopen, zou het ook mogelijk maken om beperkingen open te stellen voor landen en regio's met een relatief betere epidemische controle (bijvoorbeeld Japan, Singapore, Hong Kong, Macao en Taiwan). Dit zou de belemmeringen voor het dagelijks leven, het bedrijfsleven en de uitwisseling verminderen en het gebruik van relatief beperkte middelen concentreren op het isoleren van gebieden met materiële risico's.

Conclusie

Zodra naadloze en frequente uitwisselingen zijn verstoord door de pandemie, kunnen de gevolgen van deze verstoringen heel goed even groot zijn als de epidemie zelf. Deze ervaring is ook een wake-up call. Het feit dat er ongekende beperkingen zijn opgelegd aan communicatie en uitwisselingen heeft velen van ons gedwongen naar alternatieven te zoeken waar we anders misschien niet zouden zijn.

De belemmeringen voor uitwisseling die ons in deze wanhopige tijd zijn opgelegd, zouden ook moeten dienen als een ontnuchterende herinnering dat er nog steeds verschillende zelfopgelegde en onnodige belemmeringen zijn voor productieve uitwisseling tussen landen, die we zouden moeten verlichten. Zoals economen al geruime tijd beweren, zijn het doorbreken van de verschillende handelsbelemmeringen tussen de VS en China en het waarborgen dat de belangrijkste kanalen voor het delen van informatie en communicatie zoals internet open blijven, absoluut noodzakelijk om de toekomst van de wereldeconomie te waarborgen.

Helaas hebben experts, net zoals inreis-uitreisbeperkingen reizen vrijwel onmogelijk maakten, aangevoerd dat de zogenaamde 'Grote Firewall van China' nog steeds een belangrijke hindernis vormt voor belangrijke internationale uitwisselingen. Met ongekende beperkingen op verkeer en contact over de hele wereld, en tientallen mensen die tijdelijk hun toevlucht zoeken in hun thuisland, spelen alternatieve digitale wegen voor grensoverschrijdende communicatie een doorslaggevende rol bij de voortzetting van de economische activiteit, en het is van cruciaal belang dat deze niet gehinderd door onnodige beperkingen. Studenten hoeven zich geen zorgen te maken dat ze geen toegang kunnen krijgen tot de officiële website van hun universiteit, bijvoorbeeld vanwege de internetbeperkingen van de 'Great Firewall'.

Onder impuls van de huidige epidemie loopt het risico dat de globalisering achteruitgaat als deze evidente valkuilen niet worden aangepakt.

In tijden als deze wordt het belang van internationale samenwerking duidelijk. Toen China met de eerste uitbraak werd geconfronteerd, staken veel landen een helpende hand, en nu de epidemie onder controle is gebracht, heeft China zijn bevindingen en middelen aangeboden om andere landen te helpen deze gemeenschappelijke uitdaging te overwinnen. Onze acties in deze epidemie bepalen niet het lot van één land, etniciteit of ideologie, maar van het menselijk ras.

Virussen zijn de gemeenschappelijke vijand van de mensheid. De huidige epidemie heeft ons de kans gegeven om diep na te denken over de ware betekenis van een gemeenschappelijke bestemming voor de hele mensheid en heeft de huidige valkuilen onder onze aandacht gebracht. Landen zullen nauw moeten samenwerken om een ​​antwoord te bieden op de uitdagingen waarmee we gezamenlijk worden geconfronteerd, en om de nog bestaande belemmeringen voor uitwisseling weg te nemen. Alleen dan kunnen we echt een overwinning voor de mensheid veiligstellen.